با مرگ فرمان روا قبرس که به زمان 5 سال بر این جزیره حکومت کرد، دولت ونیز ملکه كاترین کورنارو را ترغیب كرد تا دستمزد خویش را تحت عنوان حاكم قبرس واگذار كند و ادارهی جزیره را به ونیزیها بسپارد. بعداز واگذاری جزیره، ونیزیها در رئیس قبرس با ایراد مواجه شدند. زلزلهها، سرایت بیماریها و بلایای طبیعی که در سال 1491 رویداد، برای دولت ونیز ادارهی هزینه زندگی در قبرس شمالی قبرس را مشقت بار کرد.
old cyprus4
عصر عثمانی در قبرس!
قبرس از سال 1570 تا 1878 به وسیله عثمانیها اداره شد. در بالا فرمان روا سلیم که در سال 1517 مصر را فتح کرد، با ونیزیها در دمشق توافقی کرد. طی این تفاهم نامه قبرس به طور رسمیً به امپراطوری عثمانی وابستگی داشت ولی ونیزیها همچنان درین جزیره سکونت داشتند ولی زیر قوانینی که بایستی به آن با مسئولیت میبودند. البته در غایت روضه خوانالاسلام ابوسود افندی چرا که ونیزیها به تعهدات فعالیت نکردند، فتوای فتح قبرس را منتشر کرد. در 2 ژوئیه 1570، ارتش عثمانی لیماسول را فتح کرد و این شروعی بود تا به ترتیب شهرهای گیرنه، نیکوزیا، پافوس و فاماگوستا ذیل اشراف دولت عثمانی قرار گرفت و جزیره کاملا بوسیله امپراطوری عثمانی فتح شد.
old cyprus5
تاریخ قبرس در عصر عثمانی
بعداز فتح قبرس بوسیله عثمانیها، بناهای هنری بخش اعظمی مانند کاروانسرا، خزینه ترکی، مساجد، اقامتگاهها، کتابخانهها و قناتها ساخته شد. افزون بر آن، عثمانیان بناهای سابق را مرمت کردند. دو قوم و قبیله متمایز، قبرسیهای شکاف و قبرسی یونانی، علیرغم همگی تفاوتها از نظر مذهب، قومیت، گویش و فرهنگ وتمدن، پایین لحاظ حکومت عثمانی در صلح متانت در کنار یکدیگر معاش کردند. البته چندی نگذشت که بریتانیا قراردادی سری با عثمانیان برای امداد به حکومت عثمانی ها در قبال روسها امضا کرد. بعد از عقدقرارداد، رئیس جزیره به صورت موقت به انگلستان واگذار شد. بنابراین، امپراطوری عثمانی که بیش تر از 300 سال در قبرس حضور داشت، به صورت موقت نقطه نهایی یافت.
حاکمیت بریتانیا در قبرس
در سال 1878،حضور بریتانیا در جزیره پر رنگ شد و اداره جزیره را بر ذمه گرفت و این در حالی بود کهاین جزیره همچنان رسما بخشی از امپراتوری عثمانی بود.
در پیکار جهانی نخستین سال 1914 امپراتوری عثمانی وارد پیکار علیه بریتانیا شد، قبرس به صورت یکجانبه به بریتانیا ضمیمه شد و در سال 1925 رسما تحت عنوان مستعمره ولیعهد اعلام شد.
زمان بعداز الحاق قانونی قبرس به بریتانیا را می شود به تیتر زمان ای پرتلاطم تعریف کرد. می قدرت از درخواست های ملی گرایانه یونانی در قبرس،
اسم پیروزی که اعتراضات علیه حضور بریتانیا در جزیره شدت یافت و با سوزاندن منزل فرمان دار بریتانیا در سال 1931 به نقط ی اوج خویش رسید. سازمان EOKA با مقصود خاص راهاندازی یک کمپین نظامی برای نقطه نهایی دادن به شرایط قبرس تحت عنوان مستعمره ولیعهد بریتانیا تأسیس شد.
از طرفی دیگر سوراخهای قبرسی سازمان توان شکافهای قبرس (TMT) را در 1 اوت 1956 تأسیس کردند. عملکرد TMT کوشش برای دوری از اتصال قبرس به یونان خلاف سازمان EOKA داشت. این اختلاف لحاظ در بعضا مورد ها سبب زد خورد و خشونت نیز میگردید.
با ارتقاء پروسه خشونت در قبرس، بریتانیا کارایی کرد با ماکاریوس و رهبران یونان توافقی در باب “خودگردانی” ساخت نماید ولی این توافق به وسیله رهبران یونانی پذیرفته نشد. با این حالا، بریتانیا خیر فقط این طرح را به جاری ساختن درآورد، بلکه ماکاریوس را نیز عزل و تبعید کرد.
ترکیه و یونان در زوریخ گرد هم آمدند و با حضور وزرای کارها خارجه این دو مرزو بوم بر راز تأسیس (جمهوری قبرس) به توافق رسیدند. به این ترتیب حکومت جدا جمهوری قبرس احداث شد.
بعد از سپری شد 3 سال از تأسیس جمهوری قبرس، اختلافات در میان یونانیها و ترکها استارت شد. و شکافها بوسیله یونانی تبارها آیتم اسیب قرار گرفته و کشته میشدند. این اختلافات از سال 1963 تا 1974 ادامه داشت و در واقع جمهوری قبرس به آخر رسید و به جهت نبرد داخلی، به دو نصیب منقطع تقسیم شد. ولی در واقع می خواهیم بهاین زمینه اشاره کنیم که قبرس به جهت نبرد داخلی، به دو نصیب منقطع تقسیم شد.
old cyprus war
درپی این رخداد، اداره خودمختار شکاف قبرس (جمهوری سوراخ قبرس شمالی) در 1 اکتبر 1974 تأسیس و سرنوشت در 13 فوریه 1975، رئوف رایف دنکتاش تحت عنوان مدیر جمهور قبرس شمالی منصوب شد.
در سال ۱۹۸۳ قسمت شمالی قبرس (سوراخنشین) اعلام استقلال کرد و اسم خویش را جمهوری سوراخ قبرس شمالی گذاشت اما تا به امروز به وسیله سازمان ملل متحد و دیگر کشورهای عالم به غیر از سرزمین ترکیه به رسمیت شناخته نشده میباشد.